dollar at pyroolympics

kanina, nagpapalit ako ng dollar sa money changer doon sa may buendia corner taft.. tabi-tabi kasi ang money changer doon.. pagpasok ko dun sa una...

ako: magkano po ang palit ng dollar.
sya: 53, magkano ipapalit mo?
ako: 100 dollar (binigay ko yung dollar)
sya: (kinilatis yung dollar) series 1996 po ito... mas mababa ang palitan, 52 lang po ito
ako: bakit ganun, pareho lang namang 100 dollar yan
sya: talaga pong ganun
ako: sige, sa iba na lang ako magpapapalit (sabay kuha ng dollar at alis, walang lingunan)
sya: sir, pwede po hanggang 52.50, yun na po ang sagad
ako: (tuloy tuloy umalis) hehehe

pagpasok ko dun sa katabing money changer

ako: magkano po ang palit ng dollar.
sya: 53, magkano ipapalit mo?
ako: 100 dollar (binigay ko ulit yung dollar)
sya: (kinilatis yung dollar) series 1996 po ito... mas mababa ang palitan, 52 lang po ito
ako: bakit ganun, pareho lang namang 100 dollar yan
sya: talaga pong ganun
ako: sa kabila ko na lang ipapalit... 52.50 ang bigay nila sa akin dun (sabay kuha ng dollar)
sya: sir, dito na lang... ibibigay ko sa inyo ng 52.80.
ako: sige.. payag... hehehe

at dun nagtatapos ang kwento ko.

pahabol... kagabi... malapit ako dito (i call it as the modern way of burning your money.. hehehe) kaya napanood ko rin kahit hindi ako nagbayad ng ticket... di naman nila pwedeng takpan ang mga mata ng mga tumatanaw lang.. hahaha. actually, ivinideo ko pa nga... ang masasabi ko.. ang ganda! amazing! nood kayo, ang dami pang araw na natitira. hint: sa mga gustong makapanood ng libre... tambay lang kayo sa Blue Wave sa may Macapagal at around 9:00PM, punta kayo ng mas maaga, kasi, sobrang traffic to the maximum power... hehehe

isa pang pahabol para kay insang nao na andito na sa pilipinas... insan! magparamdam ka naman! hahahaha!

yun lang!

christmas

happy holidays sa inyong lahat! i've been asked so many times.. daming kakilala ang nagtatanong. bakit hindi kami nagcecelebrate ng christmas? well, here is the reason. wala lang, i don't want to inflict anything here or to start a debate. i'll just show you our side, hindi ko kayo pinipilit na maniwala... whatsover. may kanya kanya tayong pag-iisip, so, it's up to you whether you believe it or not. kayo na lang magdecide. i turned off the comment box for obvious reason, ayokong makipagtalo, ok?

happy holidays to all of you!

crazy in love

i don't post articles of this kind here in my blog, pero hindi ko na kaya. i need to release this, kung hindi, baka maloko ako. the identity of the person involved was kept secret, sa akin na lang yun. anyway, she knows who she is. ok? ok. senti mode ako ngayon...

nakilala ko sya sa blogworld. the usual link exchange after nyang madalaw sa blog ko. and then, from blogmates, we became chatmates. and then, naging textmates.

first time naming nagkita, sabi ko sa sarili ko... maganda sya. this will not be the last na magkikita kami. after naming magkita, tuloy ang texting at chatting nang mga sumunod na araw. and then, sunod naming pagkikita, we went to *nch*nt*d k*ngd*m. a friendly date, since pareho naming first time na nagpunta doon. we stayed there from around 3PM till closing, i.e. 12MN. it was one of the happiest day in my life. ewan ko ba, kahit 2nd time pa lang naming nagkasama, parang ang tagal na naming magkakilala. i enjoyed that day, sobra, as in.

nasundan pa ang mga pagkikita. pumupunta ako malapit sa boarding house nya, lumalabas kami, eat out, and talk for the rest of the night. as in magdamagan kaming nag-uusap. kahit kung ano-ano lang naman ang pinag-uusapan. hindi nauubusan ng pinagkekwentuhan. lumalabas kami at least once a week. either we eat somewhere, drink coffee at starbucks, or nagkekwentuhan lang sa parking lot ng isang building. masaya ako, masaya sya. masaya kami.

may problema lang. may boyfriend sya. i know from the very start na may boyfriend sya. so what? wala pa naman syang asawa. during that time, nagkakalabuan na sila. at dumating yung point na nakipagbreak na sya sa boyfriend nya. oo, nakipagbreak sya. after the break-up, tuloy ang pagkikita namin. at abot tenga ang ngiti ko coz finally, i can legally court her.

hanggang sa malaman ng ex nya ang aming paglabas-labas sa gabi at magsumbong sa parents nya. ewan ko ba, siguro, ganun na kaclose yung ex nya sa parents nya. after that, nagbago na ang lahat. naging madalang ang text at chat. at yung pagkikita, hindi ko alam kung masusundan pa. bigla pa syang nagtext sa akin na all she can offer for me is friendship daw, nothing more. ang masakit pa, nakipagbalikan pa sya sa ex nya! putek!

ang dami kong tanong. hindi naman nya sinasagot. mahirap daw ipaliwanag. ano ba talaga ang nangyari? hindi ko alam, as in. right now, we still text each other. pinagbawalan syang makipagtext sa akin, pero after less than a day, hindi sya nakatiis. and now, ganun na ulit ang setup. we text and chat. pero yung pagkikita, hindi ko alam. almost two weeks na kaming hindi nagkikita. damn! i miss her. tinamaan talaga ako eh. magkikita pa ba kami? ewan ko. i miss those moments na magkasama kami, magkausap, nagkekwentuhan. as in.

mahirap talaga kung ikaw ang third angle sa love triangle. minsan, naiisip kong lumayo na lang. forget her. idelete lahat ng ala-ala, kalimutan na ang lahat and go on with my life. but still, hindi ko maintindihan ang sarili ko. umaasa pa rin ako na magkikita kaming muli. magkikita at magkakasama. at magiging kami. hanggang kelan ako maghihintay? hindi ko alam. nababaliw na ata ako. oo, baliw ako ngayon. as in, i'm totally crazy. crazy in love. why? why not?

yun lang po.

inaantok ako

wala akong pasok. kahapon pa. nung magpunta kasi ako sa office, wala pa palang kaayos-ayos yung office. as in, nag-uumpisa pa lang si company. kinausap ako ni CEO. kaya daw nya ako hinire kahit december na ay dahil nga may activity sa client na kailangang tapusin. e ang nangyari, nung first day ko, natapos na namin yung dapat tapusin. so, wala na syang maipagawa sa akin. hindi pa naman ako pedeng mag-opisina dahil inaayos pa nga ang opisina, by january pa maaayos yung office, at doon pa lang magstart yung operation ng company. sabi sa akin ni CEO, just stay at home dahil wala naman ngang gagawin, tatawagan na lang daw nya ako kung may dapat ayusin doon sa client na pinuntahan namin. so, work at home ako, standby mode... tuloy naman daw ang sweldo ko after 15 days. so, tambay mode ako... pero hindi pa rin.

hindi ko pa kasi nauumpisahan yung project ko, yung ipinaoutsource sa akin. isang documentation pa lang ang naisubmit ko. hinihanapan na nila ako ng output ulit... so, ginawa ko na yung application kagabi. nagstart ako after ko manood ng balita ni mike enriquez kagabi... natapos ako kaninang 6AM. ngayon, andito ako sa company at isinubmit ko na yung application. kinaya ko nga ng isang upuan, parang gumawa ng isang school project. hehehe. tamang tama, makakasingil na naman ako.

habang pinapasweldo ako ng bago kong company sa pagtambay dito sa manila... ginagawa ko naman yung project ko. di na masama... tumataba na naman ako, ang daming pangkain eh. hahaha!

tama na. ang yabang ko na. humahangin na ang kapaligiran... marhgil. behave. salamat sa panginoon sa lahat ng biyayang kanyang ipinagkakaloob.

kanina pala sa wowowee... sabi nung isang contestant... "nagpapasalamat ako sa lahat ng TFC screwdrivers!!!" hahaha! TFC subscribers dapat. e loko si willie, pina-ulit-ulit pa. ang saya!

yun lang.

first day funk

ang unang araw ko sa kumpanya ay nakakaloko, hehehe. hindi pa ako nakakarating sa office nila, pinapunta na kaagad ako sa client site, doon na raw ako tumuloy at doon kami nagkita ni CEO. Pinaghintay lang naman nya ako ng 1 oras bago sya dumating. Pagdating nya, bago kami nakapasok doon sa server room...hinanapan ako ng company id. e wala nga ako, kakaumpisa ko nga lang eh. pero pinapasok din kami. pagdating doon sa loob, inexplain nya yung setup nung system sa akin. medyo di ko maintindihan yung iba... kagaya ng sinabi nya na "there are 2 e1, on 1 e1, there are 15 rand ryn" naguluhan ako at napakunot ang noo, sabi ko, "sorry, i don't know what rand ryn is..."... yun pala ay land line.hehehe. ang mga koreano pala ay mahilig sa R. parang ako...sangkatutak na R ang laman ng bibig. hehehe. after some discussions at nang magkaintindihan na kami, nagsetup kami ng isang server under Windows 2000. Ang problema,Korean version...di ko maintindihan. Iniimagine ko na lang yung mga message kung ano sinasabi sa English version... hehehe. successful din naman, nakapagformat at nakapag-install din ng Windows 2000. after namin masetup, umalis na kami,sabi sa akin ni CEO, 10AM daw ang pasok ko kinabukasan.... yung nangyari kanina, bukas ko na lang ikekwento.

first day

my first day of work sa bagong company... habol pa sa christmas party nila... hahahaha! may 13th month pay pa kaya ako at bonus?? hehehehe.

abat garci

natatawa na lang ako sa mga balita ngayon, lalo na sa pulitika. circus na ang nangyayari. kanya kanyang eksena. yung recent development kung saan pinatulan ng gobyerno ang kababawan ni abat, natawa talaga ako. hindi raw sila natatakot kay abat, pero pinatulan nila at hinuli. at natatawa rin ako sa gimik ni abat... kumpleto paraphernalia pala sila... may mga sticker pa ng we love gen abat. hahaha. sabi ni penoy kagabi... saan kaya makakakuha ng sticker nun.. ehehehe. saan nga kaya? makisakay kaya ako at maidikit sa kotse ko... hahaha. baka hulihin din nila ako. wag na. pero ok din yung ginawa ni abat... biruin mo, nawala sa eksena si garci. nawala din ang mga oposisyon na sina escudero... ang laman ng balita, tv man o dyaryo.. si abat. hahaha! at least, naging sikat sya sa pilipinas kahit papaano.

natawa rin ako kay garci. sumusulat daw sya ng aklat ng kanyang buhay. para daw maisapelikula... hahahaha. sige, ituloy mo, nang magkaroon na ng starring role sa pelikula si bentong. hahaha. di ba, magkamukha sila.

yun lang

google desktop search

if you are surfing the net on a computer shop like what i'm doing... mag-ingat sa Google's Desktop Search. Basahin ito kung bakit. malaki ang posibilidad na mahack ang account mo. napansin ko kasi, nakainstall yang application na yan dito sa ginagamit ko ngayon. buti na lang, alam ko na yan noon pa, so... stop ko muna yung application before i start doing anything. if you found this icon on the status bar (nasa lower right corner ng desktop mo na katabi ng orasan at kung ano ano pa)... simply right click on it and click stop... para safe ang accounts mo while using the internet. ok? ok.

ewan ko if it was installed there on purpose. basta, pag-upo ko at nakita ko yun, stop ko na kaagad sya.

yun lang. happy internetting!!! hehehe

muntik na

it was a near hit. muntik na kaming paglamayan ngayon. buti na lang at nasa katinuan pa ako sa pagdadrive kagabi at madasalin ang kasama ko. nope, wala akong inom. alcohol-free ako kagabi. anong nangyari? ito ang aking pagkakaalam. three-lane yun. nasa gitna ako. may dyip sa kaliwa ko at may kotse sa kanan. pareho silang ahead ng konti sa akin. hindi yata nakita nung driver nung jeep ang concrete barrier doon sa kalye... yung mga barrier sa u-turn slot. nung mapansin nya, malapit na syang mabangga, so, ang ginawa nya, kumabig sya ng bigla sa kanan. buti na lang at ahead sya ng konti, at nakaiwas pa rin ako sa kanya... kumabig din ako sa kanan, at buti na lang... ahead sa akin yung kotse sa kanan ko kaya hindi ko sya nabangga. buti na lang. kung hindi ako nakaiwas... bangga ko sya, or kung katabi ko mismo yung kotse sa kanan, bangga ko rin sya nung bigla akong umiwas sa dyip. buti na lang.

sa nakita ko, ang may kasalanan... ang MMDA! i know those barrier were put there to serve a purpose. kung bakit ba naman hindi nilalagyan ng ilaw yang mga barrier na yan na nakaharang dyan sa mga u-turn slot. e kapag gabi at medyo umuulan, hindi na basta basta nakikita yan. madilim po kasi kapag gabi. at hindi po lahat, kasing linaw ang mata ni bayani fernando. ang dami nang naaksidente dyan, at kagabi nga, muntik na rin kami. buti na lang at hindi pa namin oras yun. buti na lang. hihintayin nyo pa bang magkaroon ng malaking aksidente bago nyo ayusin yan??? kung wala kayong pambili ng ilaw... kahit reflector, lagyan nyo! mura lang ang ilaw.. kahit yung isang buwang tax ko, dyan nyo na lang ilaan kesa sa kurakutin pa ng mga pulitikong corrupt.

yun lang.

traffic at gameknb

andito na ako sa manila. umalis ako ng 1:30PM, andito na ako around 4:30PM, dumiretso na ako sa nagpapaoutsource sa akin. tatlong oras din na byahe, traffic kasi. may aksidente sa SLEX, may nabanggang kotse, ewan ko lang kung anong lagay nung driver, may ambulansya eh. yung kotse, wasak na wasak. tatlong beses na nagpa-ulit-ulit yung ultraelectromagneticjam habang nagdadrive ako at naipit sa traffic. buti at hindi sila namalat sa kakakanta. syempre, yun muna ang pinakinggan ko, itinago ko muna yung halina sa parokya at mga album ng mymp at pinagsawaan nga ang album na yun. hindi pa rin ako sawa... hehehe.

kanina, nanonood ako ng gameknb, tapos, pinalipat nung mother ko sa channel 7, sa eat bulaga, may kilala daw kasi syang kasali ngayon sa laban o bawi. pag lipat ko sa eat bulaga... may game show sila. hindi ko alam kung anong title. since hindi pa naman laban o bawi, sabi ko sa mother ko, ilipat ko muna sa gameknb. wala kasing kabuhay-buhay maghost si joey de leon. ewan ko, nakakaantok eh. ibang-iba dun sa paghohost ni kris sa gameknb. siguro nasanay lang ako sa paghohost ni kris?? siguro nga.

ultra electro magnetic jam

saw this post of penoy about ultraelectromagneticjam... a tribute to eraserheads. actually, meron na syang mp3, nakita ko doon sa bahay namin, housemate ko kasi si penoy, pero mas gusto ko pa ring bilhin yung orig. trip ko lang talagang bumili ng orig kapag lahat ng kanta nung album ay pwede kong pakinggan. in support na rin sa mga opm artists natin. pero kung isang kanta lang ang sikat sa album, hindi ko talaga binibili. pero itong album na ito, i have to have this. kaya nang maligaw kanina ako sa sm batangas, nagpunta agad ako sa odyssey at ito agad ang hinanap ko. hayan, may album na ako. 300 bucks, ok lang. di na masakit sa bulsa, makakasingil na naman ako bukas, downpayment para doon sa outsourced project. hehehe. ang comment ko sa album.. wala lang, cool sya! hindi naman ako lugi. e-heads fan kasi ako since high school eh. though syempre, iba pa rin yung orig na sila ang kumanta, e wala na sila eh, nagkawatakwatak na eh... pero despite that.. their music lives on. sarap pakinggan ng Spoliarium... rendition ng Imago. tsaka yung Huwag Mo Nang Itanong ng MYMP. yun lang muna, sound trip muna ang drama ko ngayon. hehehe. sa gustong magkakopya nung album... go to the nearest music store... hehehe. or abangan nyo, kapag nagsawa na ako.. baka ipabidding ko dito. kung magsasawa ako... malabo eh.

half half

mahirap nga namang pag-aralan ang english. kung gagawa ako ng isang text-to-speech application para sa pagbabasa ng tagalog language, mukhang simple lang. kasi, kung anong basa, syang sulat, di ba? pero sa english, ang gulo, ang labo. basahin nyo nga ito ng tuloy-tuloy, mabilis, babaguhin ko lang ang unang letter, pero mag-iiba na ang pronunciation.

one
bone
cone
done
fone
gone
lone
none
tone
zone

di ba, ang gulo? unang letter lang ang binago, iba na ang pronunciation.

is the glass half-full or half-empty? minsan, itinatanong sa akin yan. ang alam ko, ang sagot dyan, depende sa sitwasyon. example, umiinom ka ng tubig, sabi ng mother mo.. "ubos mo na ba yung tubig mo?"... syempre, sasabihin mo, "malapit na po.. half empty na po." pero kung nagpapakuha ng tubig sa baso ang mother mo at tinanong ka nya... "hindi pa ba puno yang baso? uhaw na ako.", isasagot mo naman.. "sandali lang po... half-full na sya"

tama ba? a ewan. wala lang akong maipost kaya sinulat ko yan. ehehehe.

sore eye

nothing unusual, kain tulog lang ako dito sa bahay. nanood ng tv maghapon. inumpisahan sa home boy, tapos, rubi, gameknb, tapos wowowee. mukha bang kapamilya ako? ewan. nanonood rin naman ako sa kapuso eh. pero mas trip ko panoorin sa gabi, HBO... or Cinemax, kahit anong pelikula. ehehehe. kakasawa din pala ang tumambay maghapon, hindi ako sanay. lalo tuloy akong nagmumukhang santa claus. lumalaki ang tyan.. hehehe.

parang may sore eyes ata ako. sore eye, isang mata lang eh. itong kaliwa kong mata, ang kati. luha ng luha. sino kaya ang kumulam sa akin? hehehe. hindi tuloy ako nakapagfocus sa aking project. puro panonood na lang ng tv ang inatupag ko. siguro, bukas, uumpisahan ko na para may maisubmit na ako sa wednesday.

someone asked me kung may sun cellular number daw ako. dati, meron. pero nawala yung SIM ko at mula nun ay hindi na ulit ako nakabili. dito sa baranggay namin sa batangas, walang gumagamit ng sun cellular. dead spot kasi ang sun cellular dito. smart at globe lang ang umaabot na signal dito. at ang landline, globe lang. wala atang balak maglinya ang pldt.

nag-iisip akong magtayo ng computer shop dito sa barangay namin. lapit lang kasi sa barangay high school itong aming bahay. ang mga estudyante kasi, nagpupunta pa doon sa bayan makapagcomputer lang. yun ang sabi ng mga pinsan kong doon pumapasok. e kung meron dito, hindi na sila mamamasahe ng 15 pesos makapagcomputer lang, di ba? hhmmm.. pag-isipan ko. para naman magkaroon ng trabaho ang kapatid ko, sa halip na nagpapasada ng dyip, magbantay na lang sya ng computer shop. siguro, mid 2006, kung makakaipon ako ng sapat na halaga, itutuloy ko ito. syempre, pakakabitan ko rin ng dsl line, di ba? pumapasok na rin naman ang kabihasnan dito sa baranggay namin... natututo na ring mag-internet ang ilan sa mga tao. kahit ang iba ay kuntento pa rin sa patambay-tambay na lang, pero ang mga kabataan, marunong na ring mag ragnarok. hehehe.

yun na lang muna. tuloy pa rin ang pagtetext ko sa gameknb. ayaw pa rin akong tawagan. ayaw yatang may manalo ng 1 million nila. hehehehe!

sunday post

talo ang bet ko sa pbb, pero ok lang. 2nd naman sya.. hehehe. and nene deserves to win. nagulat ako, biglang ipinakita yung total votes sa halip na percentage lang kagaya ng nakaugalian nila. buti naman.

bukas, lunes, hindi muna ako luluwas ng manila. dito na lang muna ako sa batangas. dito ko na lang gagawin yung project ko. sa wednesday na lang ako punta sa manila.

nanonood ako ng rated K sa channel 2, biglang naisip ko, makapagsideline din nga. santa claus for hire. hehehe. kaso, ang mura naman ng bayad, 200 per day.

nagpunta kami kanina doon sa kapatid ko sa lipa, para mabisita na rin ang pamangkin ko. habang tumatagal, gumagwapo si totoy, mana ata sa tito aga nya. hehehe. ito ang latest picture nya...

namamana ang kagwapuhan... hehehe!!!

the big night

tonight is the big night... pinoy big brother big night kung saan iaanounce na ang big winner sa pinoy big brother. ang bet ko... sino pa, eh di ang aking kababayang si JASON! ala eh, batangenyo yata ire, at malapit laang dine sa amin ang bahay nila, sa bolbok, batangas city laang eh. sya ang bet ko, pero kahit isang text, hindi ako nagtext... hehehehe. wala lang, 1 vote will not make a difference. still in doubt pa rin ako kung gaano kaauthentic yung results, dahil hindi naman pinapakita yung total votes casted. porsyento lang. ang daling imanipulate kung gugustuhin nila. kaya manonood na lang ako and will just enjoy the show, pero magtetext ako para bumoto? never. itetext ko na lang sa gameknb para maging studio contestant ako. hehehe. halos araw-araw akong nagtetext, di pa rin ako tinatawagan. panay pa naman ang practice ko noong mga nakaraang araw na nakatambay lang ako sa bahay. hehehe.

yan, umpisa na. manood muna ako.

imagine

Imagine
John Lennon

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today...

Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace...

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one

size 10

uuwi na dapat ako sa batangas kanina, tutal, wala na naman akong gagawin dito sa manila at sa dec 19 pa ako magstart sa bago kong work. yung pinapaoutsource naman sa akin ay pwede kong gawin sa batangas at email ko na lang sa kanila yung source code. kaso, pag labas ko ng bahay kanina, umuulan. tinamad tuloy ako, nakakatamad magdrive kapag umuulan tapos solo ka. bukas na lang ako uuwi, baka may makakasabay pa ako sa aking mga housemates.

ang ginawa ko maghapon, inumpisahan ko na yung pinapa-outsource sa akin. mga documentation muna, yun kasi ang madaling gawin, may pattern na kasi ako ng mga documentation, edit edit na lang.. hehehe. apat na documentation ang kailangan kong isubmit by the end of the project, tinapos ko na yung isa kanina. 3 more to go. tapos, saka ko gagawin yung application, madali lang naman nga yung application, kaya ng 24 hours, para lang nagrush ng isang project sa school. hehehe.

2 weeks na akong tambay, at next week, tambay pa rin. pero ok lang, kahit tambay ako. buti na lang at may nakuha nga akong project. biruin nyo, yung nakuha kong project, mahigit pa sa doble sa monthly salary ko ang bayad, na gagawin ko lang ng 1 week. well, talagang swerte lang siguro ako. mabait pa rin si lord sa akin kahit paminsan minsan ay hindi ko nasusunod ang kanyang mga utos. on dec 18 will be our thanksgiving day sa church namin. ang dami ko talagang dapat ipagpasalamat.

since ang dami kong pinagpasahan ng resume, tuloy pa rin ang tawag ng mga nag-aapply na maging boss ko.. hehehe. hindi pa rin nawawala yung mga unprofessional na hr na nag-iinvite ng exam or interview thru text, na hindi ko naman pinapansin. if you can't afford to call me thru phone for the interview, i'm sure you can't afford my expected salary, di ba? hehehe. napakadelikado ng panahon ngayon, bakit ako pupunta sa isang lugar dahil may nagtext lang sa akin na hindi ko naman kilala? malay ko ba kung ano talagang pakay nila... baka marape pa ako. hahaha!

yung title ng post na ito, wala lang. baka may gustong magregalo dyan sa inyo ng sapatos... yan ang size ng paa ko. hehehehe!

yun lang.

antz

noong linggo ng gabi, may napansin akong kakaibang pangyayari doon sa dingding sa kusina ng bahay namin sa batangas. may mga langgam lang naman na dumaraan, isang mahabang linya. pero kakaiba, unlike the ordinary langgam line na isang tuwid na linya kung saan sila ay nagsasalubungan... kakaiba itong nakita ko. may mga gwardyang langgam na nakapwesto in parallel and in between them, doon dumaraan ang mga langgam, sa pagitan ng dalawang linya ng mga langgam. parang may kalye ng mga langgam at sa gitna dumaraan ang maraming langgam. hirap ipaliwanag. ito na lang tingnan nyo, dahil sa natuwa nga ako, ivinideo ko using my cellphone. you can view it using real player or quicktime. ito na yung link.

glorietta

wala akong magawa sa bahay kaya nagpunta ako dito para magpalipas oras, tambay.

masaya ako

medyo inedit ko lang itong blog ko at inilagay yang google search sa itaas. para mukhang google din, may blog nga lang sa ilalim at medyo madilim. wala lang, kung may gusto kayong isearch, sa halip na sa google kayo magpunta, dito na lang sa blog na ito. pareho din naman ang resulta... nakatulong pa kayo sa may ari ng blog na ito, bakit? magsubscribe kayo sa google adsense para malaman nyo kung bakit. paano? click nyo lang yung link sa footer ng blog na ito. ok?

wala lang, masaya lang ako. i have 1 week project worth $****, naiclose ko na. at magstart na ako sa bago kong work sa dec 19. di ba, ang saya? hehehe.

mission accomplished

tapos na ang job hunting ko. oo. tapos na. got the job i want at the salary i want. someone from pl*t referred me to this company. nagkita kami kanina nung CEO, lunch meeting, kinausap ako, and since impressed siya sa resume ko, pinag-usapan na lang namin ay yung sweldo ko at kung kelan ako magstart.

to give you an idea, company sya sa korea na nagstart pa lang ng business dito sa philippines. pero nakapagclose na sila ng deal sa pl*t. may income na. ang mga programmer nila ay from korea, yun ang unang project nila with pldt. since magastos na mga programmer pa nila ang pupunta dito to do the programming and technical support, gusto nya, maging independent sila. hayun, at naghahanap nga sila ng magagaling daw na programmer... hehehe. at nagtagpo nga ang aming landas. i'll start as system analyst daw, pero sa totoo lang, ako pa lang ang programmer, ako ang mag-uumpisa ng development team. ako magiging team leader. ako ang didiskarte ng lahat. ako daw bahala maghanap ng mga programmer ko. hahahaha! mukhang mamimirata ako ng magagaling na programmer doon sa dati kong company. hhmmm.

ngapala... isa syang malaking kakumpetensya nung dati kong company, same product lines. hehehe. ginusto pa nilang yung mga natutunan ko sa kanila ay pakinabangan ng iba. pinakawalan nila ako eh, sorry na lang sila.

sa december 19, umpisa na ako. sana ok ito!

take it or leave it

nagquote ako, 70-30. nagreply sila... grabe namang tumawad... gusto, 17% sa akin, sa kanila, 83%. ano ako, bale? nagreply ako, 50-50, take it or leave it. wala pa silang reply. kung ayaw nila, e di wag, hindi naman ako ang maiipit sa client, hindi ko naman kawalan. e di maghanap sila ng ibang programmer, or dagdagan na naman nila ng trabaho ang mga programmer nila para maburaot na rin sa kanila at magresign na din. hehehe.

ano ba itong sinasabi ko? just read my previous posts para maintindihan nyo.

yun lang!

may pera sa blog

kung mapapansin nyo, medyo naglagay ako ng ads dyan sa sidebar ko at konti doon sa footer. nagkaroon na rin ng google search bar dyan sa sidebar ko at sa footer ko. di naman masyado nakakabagal ng pagloload ng blog, medyo trip ko lang maglagay dahil may bayad pala yan, depende kung gaano karami ang bumibisita sa blog mo at kung gaano karami gumagamit nung search bar. medyo nasa ilalim lang yung mga ads ko, pero kapag nagcomment kayo, makikita nyo, di ba? kung trip nyong magdownload ng firefox, click nyo lang yang link sa baba, kung gusto nyo ring magkaroon ng ads yung blog nyo at mabayaran for displaying their ads, click nyo rin yung link sa baba, yung tungkol sa adsense. magkano ba kinikita? ewan ko, yung adsense account ko, nung umpisahan ko ito nung friday, meron na akong $0.13 sa account ko. ipapadala daw yung cheke kapag naka $100. ok lang di ba? wala namang kahirap-hirap, nilagay ko lang yung konting ads nila sa baba. kelan kaya ako makaka $100? 10 years from now? ok lang, hehehe. sabi ko nga dun sa officemates ko dati, kung magsesearch kayo sa google, dito na lang sa blog ko kayo magpunta, same din naman yung search results, nakatulong pa kayo sa akin. kung gusto nyo ring magkaroon ng adsense account, click nyo lang yung link sa footer ko at magopen ka ng account. paulit ulit na ako. sige, tapos na.

yun lang.

paano ka maghubad

this is a forwarded e-mail from a friend in kuwait... parang totoo kaya ipinost ko... ok... read on..

You thought the way you dress reflects your personality . . . you were right to some extent . . . 'coz the way of Undressing too Reflects ur personality !!

So, go on and indulge in self-exploration. Throw, dump, remove, just do your own thing...

1. If you throw your clothes all over the place, you're a friendly, life-of-the-party type. You are free with your thoughts and opinions, not caring much about what others think of you.

Your parents might think your room looks like a cyclone's hit it? But it actually represents your happy, individualistic nature! Stay that way!

2. If you remove each piece of clothing and put it away carefully, you are a serious person who likes life to be very calm. You are comfortable with
routine work. And you believe that the best way to deal with life's problems is to prevent them in the first place.

You are a perfectionist. By nature you are quite shy. You're dependable and sometimes intense. You think carefully before making decisions. You go about your tasks methodically, with concentration.

3.If you take off the shirt, and ten minutes later get around to the pants, you are an extremely self-confident person. You are naturally bright and
intellectual.

You are also a deep thinker who loves to ask questions and ponder over the meaning of things. You hate being rushed and you do not like to be hassled. Usually you like a lot of free time for yourself.

4.If you get out of your clothes as quickly as possible, you are concerned about others and what they expect from you, but you're worried about your
own needs.

You are family-oriented, and stay extremely busy. You often feel stressed, but most of those heavy expectations come from your own head! Give yourself a break, you don't have to be perfect!

5.If you take off your rings, earrings, necklace, watch, etc before anything else, you are a warm and sensitive person.

You are considerate and thoughtful, and you give good advice to your friends. You are a natural born romantic. Helping friends or anybody for that matter is your second nature. You hate liars and you would love the world to become a better place.

6. If you don't have an undressing routine and you never do it the same way twice, you are a very curious and interesting person. You enjoy a broad
range of activities. You take risks and enjoy fun and adventure. The word monotony cannot dampen your spirits at any cost, as you live life
kingsize. Having fun is as much a part of your routine as slogging it out at office.

gaano ba kahabang title ang pwede kong ilagay dito sa title ng entry sa blog? aba, mahaba na itong natytype ko, pwede pa rin, gumagana pa. isa pa.....

ganun lang kahaba! ayokong bilangin, tinatamad ako, basta ganyan kahabang title. hehehe. wala lang, happy weekend!

latest computer innovation

kinuha ko sa forwarded email. natuwa lang ako kaya pinost ko.

ang masamang balita

nareceive kong forwarded e-mail kanina lang, di ko kilala kung sino ang author, just want to share it with you, nakakatawa kasi... eto na...

KUMIRIRING ang telepono nang madaling araw....

"Hello, Master Carlos? Si Arnaldo po ito, 'yung katiwala niyo sa bahay-bakasyunan niyo."

"O, Mr. Arnaldo, ikaw pala. Ano't napatawag ka? May problema ba?

"Um, napatawag lang po ako para abisuhan kayo na namatay ang alaga niyong parrot."

"'Yung parrot kong si Pikoy, patay? 'Yung nanalo sa bird show?

"Opo, Master Carlos, 'yun na nga po."

"Putris ... sayang! Ang laki pa naman ng nagastos ko sa ibong 'yon. Hay, buhay! Teka, ano nga ba ang ikinamatay niya?"

"E, kumain po kasi ng bulok na karne...."

"Bulok na karne? At sino namang salbaheng tao ang nagpakain sa kanya ng bulok na karne?"

"W-Wala po. Nanginain po siya ng karne ng isang patay na kabayo."

"Patay na kabayo? Anong patay na kabayo, Mr Arnaldo?"

"E, 'yun pung mga thoroughbred horses niyo, Sir. Namatay po kasi lahat sila sa pagod, kahihila ng kariton ng tubig."

"Nasisiraan ka na ba ng bait? Anong kariton ng tubbbiiiiggggg?"

"'Yun pong pinampatay namin ng sunog."

"Diyos ko po! Anong sunog naman 'yang pinagsasasabi mo?"

"'Yun pong halos tumupok sa bahay niyo.... Tumumba po 'yung isang nakasinding kandila, tapos nagliyab 'yung kurtina at mabilis na kumalat ang apoy...."

"Ano? Puuut.... E, may kuryente naman diyan sa bahay-bakasyunan, a. Para saan 'yung kandila?"

"Para sa burol po."

"Ano? Kaninong burol?

"Sa nanay n'yo po, Sir. Bigla kasi siya dumating dito nu'ng isang gabi, walang kaabi-abiso. Lampas hatinggabi na. Akala ko po magnanakaw. Binaril ko."

catch me if you can

mga joke na narinig ko sa pakikisalamuha sa araw-araw.. hehehe.

sabi nung kasama ko sa bahay sa isa pang kasama ko sa bahay... ok lang yan na nakasabit lang yan dyan... yan naman ay dyan lang pansamantagal.

kwento ng kasama ko sa bahay tungkol sa boss nya.. nagroll call daw sa meeting, nasa building sila... tinawag yung isa... "pedro." may sumagot... "bumaba ho at may binibili lang" sagot nung nagrorollcall... "ha? bumabaho na sya? kelan pa???"

narinig ko sa love radio nung isang araw... bakit daw mas matataba ang lalaking may-asawa kesa sa mga binata? ang sagot nya... ang binata, pag dating sa bahay, sisilipin ang ref, kapag walang laman, matutulog na lang sa kama. samantalang ang lalaking may-asawa... pagdating sa bahay, sisilipin ang kama, kapag nakita si misis... pupunta na lang sa kusina at pagdidiskitahan ang laman ng ref. hehehe.

tanong sa akin sa interview... bakit ka nagresign? gusto ko sanang sagutin... bakit hindi? hehehe.

nakita ako nina francis ngayon dito sa office, comment nila... gumagwapo ka yata ngayon. hehehe. sagot ko... kelangang akitin ang HR para madaling matanggap. hahaha!

yun lang muna. wala na akong maisip.

freelance programmer

andito ako sa company na magpapaoutsource sa akin. nakausap ko na. ibinigay sa akin ang requirements... hhmmm. 2 weeks development. deadline ko is on dec 16. pero bago yun, syempre, kailangang pag-usapan kung magkano.

sabi ko, i'll send the timeline by monday. pati yung presyo. but they gave me a hint. ang ibabayad daw nung client for that particular software na gagawin ko is $****. just for that software. di kasama yung hardware at kung ano ano pa. i don't know if they are telling the truth... pero syempre, dyan ako magbebase ng presyo ko. babayaran sila ng $****, ang gagawin nila, ipapagawa sa akin ang lahat. magkano kaya sisingilin ko? someone suggested, 50-50 daw. merong nagsabi, 60-40 syempre 60 sa akin. well, di pa rin ako makapagdecide, pero naiisip ko, ipropose ko 70-30, kapag tumawad sila, i'll go down hanggang 60-40. less than 60-40, hanap na lang sila ng iba, kung may makikita sila. hahaha. i think, that's fair enough, ako naman lahat ang gagawa eh.

parang gusto kong mag-pakafulltime free lance programmer na lang. kung ganyan ba naman ang magiging project ko lagi eh, kahit di ako magkatrabaho ng 3 months, ok lang. ewan ko, bahala na. by the way, pwera yabang, i can finish that project in 24 hours straight, isang upuan. hhhmmm, hindi na masama, di ba? ehehehe

outsource

natawa naman ako, wala pang 1 week, may sideline na kaagad ako. magkano kaya sisingilin ko? may nagpapaoutsource sa akin. isang application na ang tangi lang may alam nung programming language ay former and current employees ng dati kong company. at sa buong mundo, siguro, wala pang 200 yung marunong nung language. dito sa pilipinas, wala pa sigurong 20 yung marunong. hehehe. so, they have no other choice, kung tanggihan ko yung alok, mangangapa sila sa dilim para makakuha ng ibang programmer na gagawa nun. ows? oo, totoo. di naman itinuturo sa school yun eh, specialized language kasi.

so ngayon, sa tingin nyo, magkano sisingilin ko? i think, the whole project costs more than a million peso. at yung gagawin ko will be the heart of that project, kung wala yun, kahit may hardware sila, walang silbi. hhmmm. ayoko namang magmukhang gahaman sa pera, pero i think, i must ask for a higher payment. kasi, endangered species kaming marunong nung language, hehehe. mahirap hanapin. ewan ko, first time ko tatanggap ng outsourced project eh. bahala na. let me consult my lawyers... hehehe

job hunt scheds

tomorrow.... pre-employment exam sa emerald avenue at 8:00AM... over the phone interview at 2:00PM doon naman sa isang company, kailangang nasa tahimik na lugar ako by 2:00PM.

replied to email from he*d**r*ng, nagpadala sila ng format ng resume, inedit ko kaagad yung resume ko para kaformat nung sa kanila.. expecting a call tomorrow... kapag hindi sila tumawag, ako ang tatawag. hehehe.

nagpadala ng resume kay jas*n regarding the job opening sa company nila, expecting a call within this week or next week.

expecting a call from two companies which marked my resume as under consideration sa jobstreet.

kukulitin ko ulit yung inapplyan ko sa malate. hehehe.

magrereview ng java at dotNET, para may maisagot sa mga technical interview.

kakapagod pala mag-apply, lakad ng lakad. di ko dinadala yung car, mabigat eh... mabigat sa bulsa ang gasolina, problema pa paghahanap ng parking space. kaya byahe na lang ako para exercise. hehehe.

yun lang.

observe mode

and2 ako s foodcourt s festival mall.may umiiyak n babae,kausap bf nya.bkt kya?

first interview

andito ako sa netopia sa festival mall. tapos na interview. ok naman. kaso, mukhang ayaw ata nila sa akin. ang hinahanap kasi nila, 3-month contractual. sayang daw ako kung tatanggapin nila ako. i better apply for a permanent job daw. pero ang ganda nyang kausap. kung permanent job daw yung hiring nila, sigurado, ipapasok nila ako. sabi ko, ok. no problem. pero bibigyan pa rin daw nila ako ng job offer by friday, and kung magdecide ako na tatanggapin ko, start ako sa monday. sabi ko, ok.

tomorrow, i have a pre-employment exam sa company dun sa may emerald avenue. tapos, ewan ko. may tumawag kanina, nagpasubmit ng resume ulit. kung payag daw ako sa 2-year contract, project based. sabi ko, oo. yan pa lang. mag-eedit ako ng resume ko para sa kanila. browse muna ulit ako ng jobstreet.

gumagana nga pala yang blogging thru text. hehehe. kaso, limited yung number of characters. pero ok lang, wala lang, kung trip ko lang na magblog, o may gusto akong sabihin, di ko na kailangan ng internet.

yun lang.

aga

ang aga ko! andito nko sa company, 2pm pa interview. wala kasing traffic.Tsk tsk

resked

my job interview was resched from 10am to 2pm. matulog muna ulit ako, bitin eh!

Test

and2 ako s boarding house s mkati. testing 2 blog thru txt. successful kaya?

nagtago

andito ako ngayon sa netopia sa sm batangas. check ng email, update ng resume, chat, at syempre, blog. on my way papunta dito sa netopia, may nakasalubong ako. looks familiar. nung magkasalubong ang aming mga paningin, biglang yung karga nyang bata, itinakip nya sa mukha nya... nagtago. tapos, kita ko yung mga kasama nya... parents nya. hhmmm.

nag-isip tuloy ako. sila pa kayo nung driver? bakit parents nya kasama nya ngayon gayung tinakwil sya ng mga ito? siguro, nagkaayos na sila. pero bakit wala yung lalaki? at bakit ganun reaction nya? bakit sya nagtago?? nahihiya? or siguro, natatakot dahil baka singilin ko sya. hehehe. sino ba sya? she's my ex.

kinwento ko kay first lady, mukhang selos kagad. hehehe. sabi ko naman sa'yo, past is past, tagal ko nang kinalimutan ang babaeng yun, maliban na lang sa utang nya. hehehe. siguro nga, kaya nagtago, baka singilin ko.

yun lang.

job interview

someone texted me kanina... "hi this is *** of (company), you are scheduled for interview for a call center position tomorrow at 2pm, here is our adress ****" nagreply ako asking kung anong position, di na nagtext back. pinakita ko sa mga kasama ko. tapos sabi nila, wag mong puntahan, low tech yan. napaisip ako... oo nga naman. if they can't afford to even call me on my phone... yun pa kayang sweldong gusto ko ang maibigay nila? kung sa phone bill, nagtitipid na sila? e hindi ko pa naman kilala yung company. sige, uwi na lang ako bukas. dami pa namang mas mayayamang kumpanya dyan. hehehehehe

job story 3

pagdating ko dito sa pinas, ang daming pagbabago. may mga bago akong officemates, at yung mga dati kong officemates, nag-alisan na. ang natira na lang ay si jason at si benjo. ang mga bagong mukha.. si francis, ang pumalit kay gayo, si marco, inversely proportional sa size ni benjo (ito ang proof, hehehe), at si elmer, ang chickboy ng kumpanya. hehehe.

mga pagbabagong naganap... nagmigrate sa ibang bansa yung isang manager, nagresign ang direct superior at idol ko, namatay ang president namin, nagkaroon ng reorganization, dumating si COO, pumasok si sales manager, napromote ako, nagresign si jason, nagresign si benjo. basta ang nangyari... si COO na pinakamataas, sunod si sales manager at si technical manager, tapos ako na, directly reporting na ako kay technical manager. at mula noon, nabawasan na ang programming tasks ko. nag-iba na yung trabaho ko. attend ng mga client meeting, conduct ng product presentation here and abroad (Jordan and Saudi), technical support sa mga installed systems dito sa pilipinas, in charge sa hiring ng bagong employee, team leader sa mga project, at kung ano ano pa. ok naman, enjoy pa rin naman sa trabaho ko. ang daming ginagawa, sobrang busy, pero nakakapagblog pa rin. hehehe. yan yung ginagawa ko for almost a year now until one day, naisipan ko na ngang magresign. bakit? kagaya ng nasabi ko, wala na talagang kasunod eh. di na ako aasenso dito. unless nga umalis yung nasa itaas ko, na imposible namang mangyari. so i better explore a different world.

may mga nagtatanong, bakit ngayon? kung kelan december? bakit hindi? hehehe. actually, may nangyari, may mas malalim na dahilan which i better keep to myself. matagal ko nang gustong umalis, totoo yun. pero yung nangyari triggered my resignation, mas napaaga. tutal, plano ko na naman talaga, eh di isabay ko na ngayon lalo na't nagkaroon ako ng magandang dahilan. hehehe. i know it's not a good timing, pero kailangan kong panindigan yung desisyon ko. bilis nga nung turn-over eh, sa halip na 1 month, they just give me two weeks. obvious ba na ayaw na nila akong makita? hehehe. ok lang, hindi ko sila kawalan... it's their lost, not mine.

ang sama ata ng pinagtapusan ng kwento ko? hehehe. well, talagang ganyan. for the last 3 years, nagtrabaho ako dito. mula sa pagiging graduate sa isang unibersidad sa batangas, nagsapalaran ako dito sa manila at pinalad naman na matanggap. tatlong taon, dami kong natutunan. daming mga pangyayari ang naganap at daming kaganapan ang nangyari. hehehe. madami akong nakilala here and abroad. ang dami talaga. ang daming magandang alaalang aking tatanawin pagtanda ko... na minsan, naging bahagi ako ng kumpanyang ito and live one of the best chapters of my life.

ang dami ko talagang natutunan... at dahil din sa experience ko sa company na ito... natuto akong magblog! yan ang pinakamatindi! hehehe

yun lang!

Related links:
job story
job story 2

last day and job hunting update

today is my last day dito sa company, tapos na yung turnover kahapon, pumasok lang ako dahil may exit interview pa daw ako kay COO at syempre, hahakutin ko na yung mga gamit ko dito. naghahanap nga ako ng box, para mukhang pelikula ang dating. di ba sa mga pelikula, kapag nagreresign, lahat nung gamit nila, sa box nilalagay tapos bitbit nila paalis? hehehe, yan yung napapansin ko, lagi na lang sa pelikula tuwing magreresign, andun yung magic box na pinaglalagyan ng mga gamit nung nagresign... hehehe. sabi ni marco, hanap daw ako ng box, tapos pipicturan nya ako.

anyway... job hunting update muna bago ko ituloy yung aking job story.. hehehe. so far, so good naman. akala ko ay makakatambay pa ako sa batangas, hindi pala. may schedule ako ng interview sa alabang sa tuesday, tapos, pre-employment exam naman sa ortigas sa wednesday. kinda busy sched huh! so, dito pa rin ako sa makati titira para mas makatipid. malaki yung chance ko sa alabang, housemate ko kasi ang nagpasa ng papel ko. dapat nga ay ngayon na yung interview ko at kung magkakasundo kami ay start na daw ako sa tuesday. kaso, di nga ako pwede ngayon, pumayag naman yung boss nya dahil alam nila yung sitwasyon ko kaya sa tuesday na yung interview ko. but if ever magkasundo kami sa terms of employment, sasabihin ko na sa friday pa ako magdedecide. kasi nga, sayang naman yung ibang nakasched, baka mas maganda yung offer, di ba?

so, yun muna... irerewind ko muna ulit yung kukote ko para maituloy ko na yung job story ko.

job story 2

unang araw ng trabaho... ang aga kong pumasok, syempre, pakitang gilas.. hehehe. 8:00 AM yung time ko, 7:30 AM pa lang, nasa office na ako. at nadatnan ko sa office si mang russel, ang aming bagong janitor na nung araw ding yun nagstart magtrabaho, first day din nya. sabi nya sa akin "sir, ako po yung bago nyong janitor." nangiti na lang ako, sabi ko... "first day ko din ngayon." hayun, since parehong bago lang kami, sya, naglilinis na doon sa loob samantalang ako, tumambay doon sa reception area sa harap... naghintay...

around 8:00 AM dumating si ma'am alona. nakita nya ako, pinagtime-in doon sa notebook... oo, IT company kami pero manual yung attendance namin nung time na yun. kinda disappointing... hehehe. syempre, computerized na ngayon. ok, pagpasok sa loob, binigyan nya ako ng laptop. sabi nya, yan ang laptop mo, ireformat mo at installan mo ng windows 2000 professional. lahat ng kailangan mong CD, andun lang sa CD rack. hindi pa maayos yung mga cubicle nun, doon nya ako pinapwesto sa cubicle nya, sa likod nya. doon ako nagreformat at nag-install ng windows. habang nagrereformat ako, dumating ang isa pang bagong employee.. si jason. na nung time na yun ay napagkamalan daw nya na ako ay isa sa mga big boss dun dahil dun ako nakapwesto sa cubicle ni ma'am alona.. hehehe. pareho kaming entry level programmer.

walang masyadong nangyari nung araw na yun. syempre, ipinakilala sa mga officemate. ok, let me recall kung sino... si benjo na mataba na nung araw na yun.. hehehe, si daisy... hmm, kababayan ko, taga batangas din daw, si gayo... long hair noon, mukhang goons, hehehe, pero mabait sya sa totoong buhay... hehehe. si jonathan, mukhang mabait at kagalang-galang, si erwin na laging nakangiti, si letlet na bagong dating galing kuwait, si kuya bobot na napagkamalan kong janitor nung una kong makita... hehehe, at syempre, yung mga bossing ko, si ma'am jella at si ma'am ice.

yung afternoon session nun, umpisa na kaagad ng training. kasama pa naming nagtraining si benjo, daisy, gayo at jonathan. mga bago lang din kasi, nauna lang sa amin nang ilang buwan. hayun, one week kaming nagtraining, tapos saka napasabak na kung saan-saang project.

nung mga time na yun, ako yung taong sabi nga nila ay straight, walang alam na kalokohan. bahay-opisina lang ako nun. at talagang puro trabaho lang. after some turn of events, biglang one day, binigyan ako ng foreign assignment. wala pa nga akong 6 months sa kumpanya, ipapadala na daw kaagad ako sa kuwait. well, ako naman, syempre, excited. hayun, nakarating nga sa kuwait. nagpunta ako doon, ang dala ko lang ay lakas ng loob, laptop at kaalamang natutunan nang ilang buwan. di ko alam, biglang pagkalaking project agad ang isinubo sa akin... Kuwait Finance House Integrated Call Center. hindi naman ako ang project manager, sobra naman yun, ako lang yung consultant nila sa IVR system nung project, consultant na developer din. yung sabi ko nga na kapag tumawag kayo sa 803333, yung sasagot na computer sa inyo, ako yung nagprogram nun!

masaya naman ang buhay sa kuwait. doon ako natutong maging independent. marami din akong nakilala.iba't ibang lahi. may mga filipino din. dami kong nakilala. at naging active pa ako sa church namin. nagkaroon ng kabarkadang mga filipino na kasama ko rin sa church. nangyari sa amin yung nasa dubai the movie na halos every week, nasa tabing dagat kami. at natutulog sila sa flat ko! ang laki kasi nung flat ko, kumpletong gamit at appliances. pero ako lang ang nakatira.

dun sa kuwait ako natutong magyosi. dun sa kuwait ako natutong uminom. oo, kung saan illegal ang mag-inom, doon ako natuto. doon sa kuwait ako natutong makisama sa ibang lahi. doon masarap ang shawarma. ang daming pangyayari, ang daming naganap. that i cried nung pauwi na ako sa pinas dahil naiwan ko yung mga kaibigan ko doon. sobrang daming magagandang alaala, one of the best chapter in my life yung pagpunta ko doon sa kuwait. malayo sa pinas, pero masaya dahil sa mga kaibigan ko at dahil din sa allowance ko. hehehe.

ang nangyari kasi, nagkaproblema yung project, nacancel daw, pinauwi nila akong bigla. tapos, bumalik ako after 2 months, kasi, nabalik na daw yung project, naayos na daw yung misunderstanding, hehehe. yung pagbabalik ko, medyo naging sobrang busy na ako sa work, na bihira ko nang makasama yung mga kaibigan ko, kaya natuto akong magblog. e lagi kasi silang wala, puro nasa trabaho, wala akong makausap, e may internet, hayun, naumpisahan ko ang blog na ito. tapos nun... ilang months pa din ako dung nagstay hanggang sa makauwi na ulit ako dahil finish project na.

you can view my photos in kuwait here.

itutuloy...

job story

bukas na ang huling araw ko dito sa opisina. tatlong taon ako dito sa kumpanya, after resigning at AMA, dito nga ako natanggap after 5 months na walang tigil na kakapasa ng resume, kakakuha ng exam at kakapunta sa interview. sa dinami-dami ng aking naapplyan, ito lang ang nagbigay ng matinong job offer sa akin.

so, ikwento ko muna, paano ba ako natanggap dito? paano ako nag-aaply dito?

ang style ko kasi ng pag-aaply, sa internet lang. hanap ng job opening sa jobstreet, jobsdb at trabaho. email dito, email doon. di ko gawain yung personal kaagad na pupunta sa kumpanya. kakapagod kaya yun, tapos, hanggang sa mga masusungit na guard ka lang naman. so email lang ng email ako. pero target ko talaga noon, sa manila na ako magwowork, para maiba naman. sawa na rin ako sa batangas, doon na ako lumaki, doon na nag-aral, doon pa rin magtatrabaho. dami kong inapplyan, kung saan saan, lahat ng exam nila, pasado ako, pero hanggang job interview lang lagi ako. pagkatapos ng interview, hindi na sila tatawag.

kung hindi ako nagkakamali, i found the job advertisement sa kumpanyang ito at jobsdb. nagsend ako ng resume ko, tapos after a week, tinawagan nila ako for exam. tandang tanda ko pa noon, hinanap ko pa sa findme.com yung address, kinuha ko yung mapa, print ko, tapos, punta ako sa tiyo (si tiyo zoilo ko) kong sanay daw dito sa manila. itinuro nya sa akin kung saan ako bababa at sasakay para marating yung office nila.

ok naman yung exam. maigsi lang, 20 items lang ata na multiple choice pa, tapos may konting problem solving sa huli. natawa na lang ako, 3 hours yung byahe ko from batangas to manila, tapos, kumuha lang ng exam for 10 minutes. nauwi na ako pagkatapos. ang una ko palang employee na nakita na napagkamalan ko na secretary ay si ma'am alona. talagang secretary yung dating nya, sya yung nagbigay ng exam. di ko alam, sya pala magiging direct superior ko. hehehe.

ok, nauwi na nga ako, while on the bus pauwi ng batangas, pauwi pa lang ako, tinawagan na ako ni ma'am alona, pasado raw ako sa exam and for interview ako sa makalawa, pero sa ibang address daw. ibang address yung binigay nya, lumipat na daw sila ng opisina. hayun, punta na naman ako sa findme.com, print ng mapa at paturo ulit sa tiyo ko. naisip ko, ano ba naman itong kumpanyang ito, pahirapan na nga ako bago ko nakita yung office nila, biglang nagpalit pa ng address. hehehe.

interview date... nagpunta ako ng bago nilang office. as in bago pa talaga, wala pang partitioning, puro tables, ang daming kalat. hehehe. hindi pa nila ako kaagad ininterview. pinagsagot ako ng IQ test sa laptop. nagmukha pa akong tanga nun, kasi, laptop yung pinagamit, e walang mouse, di ko alam kung alin yung gagalawin para mapagana yung pointer.. hehehe, nahihiya naman akong magtanong. e wala talaga akong experience pa sa laptop eh, dun ako nabinyagan... hehe. syempre, mga 2 minutes din ako sigurong nagmasid sa keyboard kung alin dun, till nakita ko yung red button sa gitna. hehehe.

after ko masagutan yung IQ test... binigyan ako ng bond paper, write anything you can think of. any topic under the sun. di ko na alam kung anong sinulat ko dun. kailangan daw, straight english. pagkatapos nun, saka pa lang nila ako ininterview. tatlong babaeng puro manager ang nakausap ko, sunod-sunod. medyo pinagpawisan din ng malagkit-lagkit, ikaw na ang interviewhin ng tatlong magagandang manager, sunod-sunod. pagkatapos nun, pinauwi na ako, tatawagan na lang daw.

after 2 days yata, nakareceive na nga ako ng tawag, final interview na daw sa president, kay sir mario... yung boss namin na namatay na ngayon. same address na yung ibinigay nila, syempre naman.. hehehe. pagdating sa office nila, kinausap nya ako. mga tanong nya... kumusta na. kumusta ang buhay. may girlfriend ka ba? mga personal question na wala namang kinalaman sa inaaplayan ko. pero syempre, sagot lang ng sagot. tapos, binigyan nya ako ng calling card nya, sabi nya, maghintay na lang daw ako ng tawag, magcheck din daw ako ng email.

hayun, after 2 days ulit, nakareceive na ako ng job offer via e-mail. at dahil nga 5 months na akong tambay, kinagat ko na yung offer kahit maliit lang yung starting salary. below standard actually, pero ok lang. ang sa akin, di muna ako magiging pilian, kailangan ko ng experience eh. at hayun, kinontak ko yung kamag-anak namin dito sa manila para doon muna ako makitira.. at nagstart nga akong pumasok dito sa kumpanya on september 30, 2002. as an entry level programmer... at doon na nga nag-umpisa ang panibagong chapter ng aking buhay na magwawakas na bukas.

to be continued...

paano nga ba yung google bombing?

nagresearch ako ng konti dahil naintriga ako kung paano nila nagawang palabasing number 1 sa google ang website ni GMA kapag sinearch ang "pekeng pangulo" kahit na ni minsan ay hindi nabanggit sa website nya yung mga katagang yun. at ito ang aking nalaman...

kahit pala ako, kaya kong gawin yun sa tulong ng mga blogger na kagaya nyo. halimbawa, kapag nagsearch kayo ng "cute", itong blogsite ko ang lalabas na una sa listahan. pwede yun, pero kailangan ay ang kooperasyon ng ibang blogger. paano nga? inexploit lang nila kung paano ang search algorithm ng google. e paano nga? ganito yun... kahit hindi totoong cute ako... kung lahat ng link nyo sa blog ko, ang anchor text ay "cute", at marami kayo... malaki ang posibilidad na magnumber 1 sa google ang blog ko kapag nagsearch kayo ng word na "cute." tataas kasi yung page rank na tinatawag nila. ano ba yung anchor text. sa link na ito... cute : ang anchor text ay yung salitang cute na nakalink sa blog ko. try nyo... lahat ng link nyo sa akin sa sidebar nyo, sa halip na marhgiL or marhgiL's kukote ang anchor text, gawin nyong cute. kapag dumami kayo, makikita nyo na lang na number 1 na rin sa google search yung blog ko kapag sinearch yung cute.

ganyan ang ginawa nila sa "pekeng pangulo"... naglink lang sila sa blog nila sa website ni GMA na ang anchor text ay pekeng pangulo.. e dumami sila, hayun, na google bomb tuloy ang web ni GMA.

yun lang. ngapala... nakuha ko ang mga impormasyong yan depende kung tama nga ang pagkakaintindi ko sa wikipedia article na ito. hehehe. siguro naman ay tama, pinaliwanag ko lang dito para mas madaling maintindihan, di ga?

quotable quotes

"A simple question, you cannot solution, how can you graduation?" Naalala ko lang yang linyang yan nung teacher ko nung high school. hehehe. obviously, nagpapatawa sya, sinabi nya sa isang kaklase ko na hindi makasagot sa tanong nya.

"Hoyst!" yan naman ang pangtawag ng isa ko ring teacher nung high school kapag may tinatawag syang estudyante. pinagsama nang "Hoy!" at "Psst!". That same teacher din, kapag nagtuturo, lagi nyang nababanggit yung salitang "kung ano". Halos kada magsasalita sya, mayroong "kung ano" sa sentence nya. Halimbawa... "kunin mo nga yang kung ano at ilagay mo dito.", "ang tatlong paring martir ay binitay nung kung ano". Dahil nga sa kasipagan nya ng pagsasabi ng kung ano, yung isa kong kaklase, binibilang kung ilang beses nya sinabi yun, may tally sheet sya! hehehe.


Isang teacher ko naman nung college, after every lesson... ang sasabihin nya.. "Undertion?" ibig sabihin daw... "Understand? Any question?"

Yan lang muna, wala na akong maalala.

goblet of fire

warning: this is a spoiler, kung di nyo pa napanood yung harry potter 4, don't read this.

napanood ko na ang harry potter 4. ang reaction ko, kahit 2 and 1/2 hours na yun, ang daming inalis na pangyayari, may mga binago pa. oo, ang dami. though yung climax ay ganun talaga at ganun talaga ang nangyari dun sa tournament, na ang conclusion sa huli... voldemort is back. ito ang ilan sa mga nawala/nabago na napansin ko...

1. nawala si winky which played a major role in the book, pero inalis na nila at lahat ng ginawa nyang kabulastugan, ibinigay na lang sa amo nyang si barty.

2. yung gillyweed na isinubo ni harry potter, sa book, si dobby ang nagbigay sa kanya. sa movie, si neville ang nagbigay sa kanya. pinalabas sa movie na binigyan ni moody si neville ng book, nabasa ni neville yung about sa gillyweed, sinabi nya kay harry potter at the last minute bago nag-umpisa yung challenge. sa libro naman, binigyan ni moody si neville ng book, pero hindi nabasa ni neville or ni harry yung libro. and the last resort na ginawa nya, nagparinig sya kay dobby kung ano ang magandang solusyon dun sa challenge, at syempre, sinabi ni dobby kay harry.

3. wala yung exciting na laban sa quidditch world cup. basta pinakita lang sa movie na may quidditch world cup at si viktor krum ang sikat dun. ang saya sana ng laban dun.

4. yung campaign ni hermione para sa mga house-elf, walang nabanggit.

5. yung hinuli ni hermione at inilagay si rita skeeter sa jar, wala rin. nagiging beetle kasi si rita skeeter kaya ang daming tsismis na nakakalap at naisusulat sa kanyang pahayagan.

6. sa umpisa ng movie, nagising si harry potter sa bahay na ng mga weasley after his dream, while sa book, nasa dursleys pa sya nung managinip sya.

yan lang yung mga napansin ko. medyo matagal-tagal ko na rin namang nabasa yung book, so medyo marami na rin akong nalimutan. anyway, ok pa rin naman yung kwento. yung overall message na gustong iparating nung libro at yung climax, naipakita naman sa movie kahit nga may mga changes silang ginawa.

yun lang

this or that

shoot-out or rob-out??? kayo ang humatol, tingnan ang kagilagilalas at nakakagimbal na video dito.

coincidence

this site caught my attention... as in, napaisip ako, totoo kaya na yun ang pangalan nya? siguro, ang daming tao sa mundo, di ba? hindi ko naman sya kapangalan, pero natawa talaga ako.magkalapit ang pangalan namin, pati nga apelyido, may similarity.. hehehe. i think, it's purely coincidence... hehehe.

google bomb

haha! natawa ako sa balitang ito. google bombing... binobomba nila ang pangulo.. hehehe. sinubukan ko yung mga keyword para magsearch sa google at totoo nga, tagumpay sila! "pekeng pangulo", ang official website ni PGMA ang una sa listahan! hayan sa taas ang screen shot ng ginawa kong search kanina.. hehehe. click nyo lang to see it clearly. sabi nga dun sa balita... try nyo rin isearch yung "sinungaling" at "sira-ulo". sa sinungaling... lumalabas yung link sa profile ni bunye, tapos sa sira-ulo, yung link ng DOJ website which is headed by raul gonzales. medyo hindi na lang sya ang una sa listahan, pero andun pa rin.. try nyo!

makikisingit na rin ako, try nyo isearch ang "kukote"... hehehe. abangan kung sino ang una sa listahan. wala lang...

ang stapler

may stapler ba dyan sa opisina nyo? napansin nyo na rin ba ito, yung metal plate sa ilalim ng stapler, na pwede mong paikutin para sa halip na papasok yung staples mo, pabuka yung kakalabasan? hirap ipaliwanag, yan yung picture, obvious naman kung ano yung tinutukoy kong metal plate. pwede yang paikutin para yung kabilang settings naman ang magamit, para pabuka naman nga yung kalalabasan nung staples. well, kung wala kayong magawa, try nyo paikutin yung metal plate, at magstapler kayo, pabuka yung kakalabasan.

ang tanong ko lang, para saan kaya yung pabuka? bakit kaya inilagay yun doon? curious lang ako. ang alam ko lang gamit nyan, kung trip nyong asarin yung officemate nyo na wala nang ginawa sa buong buhay nya kundi magstapler ng kung ano anong papel, hayan, paikutin nyo yan... and see the reaction.

wala lang.

let it be

after such a very long time, kanina lang ako nagkaroon ng magandang gising. yung tuloy tuloy na tulog, tapos nung magising, walang sakit ng ulo. as in ibang iba ang pakiramdam. most of the time kasi, laging ang bigat bigat ng pakiramdam ko tuwing umaga. hirap bumangon.

kaso kanina, pagtingin ko sa relo, 9:30AM na pala. kaya pala ang ganda ng gising ko, hindi tumunog yung alarm ko. e yung time ko dito sa office, 9:15AM. pero ok lang, ok lang malate. uso naman yun sa opisina.. hehehe.

ito, nasa office na, dumating ako around 10:15AM. ok lang, late ng isang oras? ok lang, wala naman silang paki dito kung late ka. walang kaltas kaltas. basta present ka sa araw na yun. so, eto, back to work, review ko muna yung docs na pinaggagawa ko. check ng mails. tapos heto nga, tapos ko na yung review ng docs... blog muna.

syanga pala. nalaman ko na kung paano sumali sa game knb. magtetext lang pala, 2.50 per text. nagtext ako ng sampu. let's wait and see kung makukuha akong studio contestant.. hehehe. yun kasing officemate ko dati, 5x lang daw nagtext, natawagan after 1 week eh. tingnan natin...

yan, may post na ako sa araw na ito. mamaya na lang ulit siguro kapag may nakita at nangyaring kakaiba dito.

blog job

kakapost ko lang, magpopost na naman. wala lang. habang naghahanap kasi ako ng job vacancy sa jobstreet, may nakita akong post na isa sa mga qualifications ay ganito... Applicants must be internet-savvy; having an online blog is a plus. Gusto ko sanang mag-apply eh... hehehe, kaso, overqualified na ako. hehehe. kung interesado kayo kung anong klaseng trabaho yun... heto, puntahan nyo ito. Kita nyo na! hindi masama ang magblog!!! hehehe, kailangan sa trabaho yan! hahaha!

bahala na geng

dahil paalisin na nga ako dito, nag-open ako ng bagong gmail account. lahat ng importanteng personal documents ko, like resume, proposals, e-books, pati na rin mp3 at pictures na kailangan ko, inemail ko na lang dun. wala kasi akong portable drive eh, so ganun na lang, isend ko na lang dun sa bago kong email account for future retrieval. ok din naman yang gmail, 2GB, kapag kinulang pa ako, e mag-open ulit ako ng account... may 99 invites pa naman ako. kayo, baka gusto nyo ng gmail, meron pa ako. hehehe.

yun kasing desktop pc ko sa batangas, matagal nang sira yung motherboard, di na ako nagkatime ayusin. siguro, next week, yun na ang aking pagkakaabalahan muna. or either bumili na lang ako ng bagong unit. kahit mumurahin lang. pangcheck lang ng email at pangblog. hehehe. ewan ko din, bahala na, malapit lang naman yung computer shop sa amin, 15 pesos na pamasahe balikan na, at 30 pesos na bayad for 1 hour internet. pwede na siguro... 45 pesos na budget kada araw to check my mails, di na masama. kesa naman bumili pa ako ng pc na pababayaan ko rin lang naman pag nagkatrabaho na ulit ako. bahala na. bahala na talaga.

two of my former classmates asked for my resume, kaya heto, update muna ulit... papabanguhin pa. ipapasa daw nila sa boss nila. hiring daw eh... sana, matanggap, kahit saan dun. hehehe. maghanda-handa na daw ako sa interview at sa pakikipagtawaran sa sweldo. sana nga, ok yun. bahala na. bahala na talaga.

yun lang.

let the good times rool

kakatapos ko lang maglunch. medyo marami akong ginagawa ngayon, kailangang makumpleto ang mga dokumento para sa aking pag-alis ay hindi na nila ako kukulitin. eto, since kakatapos lang maglunch at wala pa sa mood magtrabaho, blog muna.

last week ko na dito sa kumpanya. yung mga inaplyan ko, wala pang tumatawag. sinilip ko sa jobstreet, in process na daw. sana, may tumawag. nag-update ng resume ulit. may nag-aalok ng trabaho dun sa alabang, 3 months lang daw... programmer, siguro, papatusin ko na rin yun habang wala pang magandang job offer. bahala na. basta ang balak ko, next week, uuwi muna ako ng batangas at doon na lang maghihintay ng tawag. lahat ng mga pautang ko, isa-isa ko nang sisingilin, natural, unti-unting nauubos ang ipon ko, kelangan ko ng back-up, magseseryoso na muna ako sa paniningil. around 50K din lahat lahat yung pera ko sa labas eh, kahit kalahati nun, masingil ko lang, ok nang pangtawid gutom. hehe. ano pa ba?

naisip ko pala, habang nakatambay ako, bakit hindi sumali sa game knb? hehehe. malay nyo, swertehin, di ba? swertehan lang naman yun, kapag napatapat na questions ay alam mo yung sagot, mananalo ka. seryoso to, yung kapatid ko nga, sumali sa laban o bawi eh, malay nyo, swertehin ako? hehehe.

yan na lang muna. sige, marami-rami pa itong tatapusin ko.

more than words

kung gitarista ka and you can play this song, magaling ka, sabi nila. ewan ko, pero mahirap nga syang tugtugin.. hehehe. i had a chat with someone and told me na bastos daw yang kantang yan. awitin daw ng lalake sa isang babae asking her to have sex with him... more than words, to prove that she loves him. mukhang naconvince ako nung marinig nang maigi at mabasa yung lyrics.. action speaks louder than words, yan lang daw ang ibig sabihin nyan. pero basahin nyo yung lyrics, lalo na yung 3rd stanza. yung nakaitalic, the singer gave details on what he meant by more than words. close your eyes, touch me, hold me close, don't ever let me go. ewan ko... mukha ngang sex. parang ang message... don't tell me you love me cause i already know, prove it more than words.. kayo? ano sa tingin nyo?

More Than Words
by Extreme

Saying I love you
Is not the words I want to hear from you
It's not that I want you
Not to say, but if you only knew
How easy it would be to show me how you feel
More than words is all you have to do to make it real
Then you wouldn't have to say that you love me
Cos I'd already know

What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn't make things new
Just by saying I love you
More than words

Now I've tried to talk to you and make you understand
All you have to do is close your eyes
And just reach out your hands and touch me
Hold me close don't ever let me go
More than words is all I ever needed you to show
Then you wouldn't have to say that you love me
Cos I'd already know

What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn't make things new
Just by saying I love you
More than words

pinapalo

mukhang pinapalo na naman ako ni lord, grabe! dinidisiplina. isang buwan... straight, di ako sumamba, ewan ko, dinaanan ako ng panlalamig eh. at ngayon, ewan ko, things are not going the way i want them to be.

tsk tsk tsk. kailangan ko nang magbagong buhay.

paranoid

friday na naman, tapos na ang isang linggo. isang linggo na lang ang natitira ko para dito sa kumpanya. hanggang ngayon, naiisip ko pa rin yung result ng medical exam ko. bigla akong naging conscious.. pinakikiramdaman ang sarili, wala naman yung mga sintomas, normal naman yung pag-ihi ko, walang pain. ewan. nagresearch din ako about hematuria at UTI. naalala ko pa tuloy yung sabi ni francis nung bigla akong pulikatin sa star city... sintomas daw yun ng UTI, nagkaganun din daw yung kilala nya, tapos nung malaman, may UTI nga daw. nagamot naman. pero syempre, hindi naman nakakahingi ng gamot sa botika, gastos pa rin. gusto ko nang mag-monday para malaman ko talaga kung UTI lang talaga ito, or something worse... para naman maihanda ko na ang aking last will and testament if this is something worse... hehehe, ano ba itong pinagsasasabi ko? ewan ko, masyadong paranoid na ata ako. anyway, bahala na. bahala na si lord. sabi nga ni francis, kapag oras mo, oras mo na.

yun lang! sige, manood muna akong harry potter mamaya para makalimot. naisipan kong magpost ng pic, lungkot mode... grabe, doble na pala baba ko.

shit! i am sick

dumating na yung result ng annual medical exam namin. at least, bago ako umalis, nakita ko ang lagay ko. i was kinda shocked with the result of the urine exam, na kailangan kong bumalik para magpatest ulit. actually, hindi na bagong bagay... natural lang na makakita sila ng traces of glucose dahil nga diabetic ako. so, ok lang sa akin yun. medyo nabigla lang ako na meron din daw traces of red blood cells... that's why kailangan kong magpaexam ulit to determine the cause. sana naman, hindi malala yung dahilan at makuha sa gamot. kalalaking tao, nireregla.. hehehe.

well, actually, may history na ako when i was just a kid na umihi ako ng dugo... dinala ako sa hospital ni inay, binigyan lang ng gamot at pinagbawalang kumain ng salty foods tapos after ilang weeks, ok na. siguro, bumalik lang yung sakit na iyon whatever it is. anyway, babalik ako sa lunes doon para magpacheck-up ulit, tutal, libre naman, para maagapan kung anuman ang dahilan ng pagkakaroon ko ng regla. hehehe. medyo isang palaisipan lang ngayon kung sakaling ganun din ang magiging recommendation ng doctor, na bawal akong kumain ng salty foods... ano pa kaya ang pwede kong kainin??? bawal na nga ang matamis, ipagbabawal pa ang maalat. tsk tsk tsk. ampalaya na lang siguro. hehehe.

normal pa naman pala ang baga ko, kailangan ko lang daw magpapayat. ok, mamamayat sigurado ako nyan, dami nang bawal eh. napansin ko lang, doon sa urine exam.. may nakalagay pang odor... "aromatic". ano yun, yung mga urine sample, may taga-amoy sila? or meron nang machine sa hospital na nagdedetermine ng odor. siguro merong machine, kasi kung tao yung umaamoy nun... well, thank God, hindi yun ang trabaho ko. hehehe.

ang tag

tagged by erica...

section 1 - have you ever... *

+ Cheated on someone?: define cheating.. hehehe

+ Been Cheated on?: kinda...

+ Fallen off the bed?: oo

+ Broken someone's heart?: wala pa naman.. buo pa naman mga puso nila... hehehe

+ Had your heart broken?: oo

+ Had a dream come true? nanaginip akong nananaginip ako. hayun, nagkatotoo yun.. hehe.

+ Done something you regret?: Yeah. sobrang nagtiwala.

+ Cheated on a test?: define cheating... hehehe, nagpakopya, oo, nangopya, minsan, nangodigo.. never.


* section 2 - currently *

+ Wearing?: office attire, nasa office ako eh.

+ Like anyone?: oo naman.

+ Location?: 27th floor, sa isang building sa makati

+ Chatting with?: no one

+ Watching?: pinapanood ko yung mga letters na sumusulpot everytime pindutin ko yung keyboard.. hehehe

+ Should REALLY be doing? naghahapunan...

+ Brush your teeth?: oo naman

+ Have any piercings?: wala kahit isa.

+ Drive?: yup.

+ Drink?: paminsan-minsan.

+ Smoke?: paminsan-minsan-minsan.

+ Got a cell?: yup


* section 3 - the last person you... *

+ Hugged?: gf ko ata

+ Kissed?: kiss saang bahagi ng katawan??? hehehe

+ IMed?: ewan, si benjo yata.

+ Talked on the phone to?: yung babae doon sa agency na pinagpasahan ko ng resume, kinumusta ko lang kung natanggap na.

+ Yelled at?: wala akong matandaan...


* section 4 - personal *

+ What do you want to be or do, when you finish
school? be a financially stable person.... so far, malapit na.. ehehe

+ What has been the best day of your life?: after graduating college

+ What comes first in your life?: family first

+ Do you have a
boyfriend/girlfriend/crush?: merong gf

+ What are you most scared of?: sa masasamang espiritu

+ What do you usually think about before you go to bed?: nakalock na ba ang mga pinto???

+ Did you lose someone you really loved?: yup

+ Love your family?: oo naman...

+ Are you a virgin?: define virgin.. hehehe


* section 5 - favorite *

+ Movie: marami...

+ Song: wala

+ Store: wala

+ Clothing Store: wala rin

+ Relative: wala rin

+ Sport: wala

+ Ice Cream Flavor: chocolate

+ Fruit: wala

+ Candy: wala, di ako nagkekendi

+ Day of the Week: weekends

+ Color: blue, gray, black


* section 6 - do you *

+ Like to give hugs?: depende sa tao

+ Like to walk in the rain?: nope, nakakasipon.

+ Prefer black or blue pens?: blue

+ Like to travel?: yup

+ Sleep on your side?: yup

+ Have a goldfish?: wala

+ Ever have the falling dream?: yup

+ Have stuffed animals?: nope

* section 7 - this or that *

+ Pierced nose or tongue?: wala

+ Single or taken?: both

+ MTV or BET?: kapuso at kapamilya lang napapanood ko eh...

+ 7th Heaven or Dawson's Creek?: Friends na lang

+ Sugar or salt?: depende sa paglalagyan

+ Silver or gold?: pareho, pede ba?

+ Chocolate or flowers?: wala. lason ang chocolate sa akin..

+ Color or Black-and-white photos?: color

+ M&Ms or Skittles?: none.. ang tatamis nyan... hhehe

+ Stay up late or sleep in? depende sa laman ng bulsa

+ Hot or cold?: cold

+ Mustard or ketchup?: ketchup please

+ Spring or Fall?: wala

+ Happy or sad?: happy

+ Wonder or amazement?: ano ba sa tagalog iyan?? pareho lang naman ata eh.. amazement na lang, mas mahaba at mas magandang pakinggan.. hehehe

+ Mexican or Italian?: wala

+ Candy or Soda?: wala rin

mahaba-habang sagutan to... kelangan kong bumawi.. hehehe. ok, kayo naman, lahat ng MAY na kilala ko. may shella, may alacar, may mee, mei, at may maraming pera. hehehe.

marhgil for rent

naisipan ko lang iupload yung resume ko. baka may interesado sa inyo, mga lurker, or naghahanap ng makulit na officemate.. hehehe, hayan, irecommend nyo sa boss nyo.. hehehehe, ready to start nako after nov 25.

hayan... marhgil for rent.

drained

wala yata akong maipost ngayon... walang bago eh. inaantok lang.. hehe.

sure na!

nakapagdesisyon na sina bossing, ang sabi sa akin.. kung saan ka masaya, suportahan taka.. hehehe, naintindihan naman daw nila ang concerns ko, wala naman daw silang karapatan para hadlangan ang aking mga pangarap sa buhay. good... very good. so tuloy na tuloy na ang aking paglisan dito sa kumpanya. nagset na ng timeline ng turnover. at hanggang november 25 na lang ako. hanggang next next friday na lang ako dito sa kumpanya! yahoo! 1+ weeks pa ako makakapagblog ng libre, hehehehe. puro technical documents gagawin ko for the remaining days, para may reference sila kung sakaling magkaproblema sila sa mga ginawa kong applications dito.

so, its final, its definite. kung sa gameknb, sinabi ko nang "sure na!" wala nang atrasan. another chapter in my life has ended. at mag-uumpisa na ako ng panibagong buhay. syempre, job hunting muna. grabe talaga itong trip ko, di ko man lang pinalampas ang pasko.. para may christmas bonus. hehehe. anyway, ok lang, desisyon ko ito, so panindigan ko. hindi naman siguro ako pupulutin sa putikan. 3 years of experience, sa dami kong nakilala at nakasalamuha, ewan ko lang kung abutin ako ng 5 months sa paghahanap ng trabaho. basta ang target ko ngayon, kung magkakatrabaho ako, syempre, yung makakabuhay sa akin, makakapagtuloy ng paghuhulog sa kotse without the help of my father. kasi, 30% ng hulog, sya pa sumasagot. sabi ko sa kanya, sagutan nya muna habang naghahanap ako ng job at pagkatapos kong makakakita, hindi ko na sya paghuhulugin, ibabalik ko pa yung sinagot nya. o come on? kaya ba?? hopefully. kapag matanggap ako dun sa prospected boss ko, e di tuloy na tuloy na yung mga plano ko sa buhay. sana, mapansin yung resume ko... yun kasi talaga ang trip kong trabaho at trip na sweldo... hehehe. hopefully, mapansin yung resume ko, i am expecting a call by next week. sana. anyways... ang dami pang opening, nawiwindang na ako sa kakapasa ng resume, isang araw pa lang ako... hehehe. sana, may tumawag man lang kahit isa.

yun lang!

movie projector sa cellphone

ako ay nangagarap na sa darating na panahon, magkakaroon ng cellphone with built-in umbrella, para kapag umulan, hindi ko na kailangang maghanap ng payong... hehehe, pero mukhang matatagalan pa yata ito. ang nabasa ko kanina, in few years from now... magkakaroon na ng cell phone with movie projector. yung tipong kung gusto mong manood ng video, hanap ka lang ng dingding sa isang madilim na lugar, para ka nang nanonood ng sine, maliit na sinehan! hindi na masama, di ba? totoo ba ito? eto ang link.

i did it again

ooppps.. i did it again. tama, i did it again. alin? yung magresign ng walang siguradong lilipatan. i did it 3 1/2 years ago, i did it again today. ewan ko, baliw lang talaga siguro ako, dahil nga siguro wala pa akong pamilyang pinapakain... kapag bigla kong naisipan na tama na, ayoko na, sawa na ako sa ganitong trabaho, sawa na ako sa ganitong sistema, i need to go, hayun, file na kaagad ng resignation letter. aba, medyo matagal-tagal din naman akong magsawa ngayon. dati, after 1 year, sawa na ako sa pagtuturo, nagresign ako. e ngayon, inabot ako ng tatlong taon! tatlong taon dito sa kumpanya, nag-umpisa as entry level programmer, unti-unting napromote, unti-unting lumaki ang sweldo... hanggang sa maabot ko nga ang posisyon ko ngayon. all-around employee.. technical support, technical writer, sales, hr, programmer, lahat nang maisip na iutos nila, ginagawa ko ng walang angal.

e bakit ako magreresign? kasi, i don't see any brighter future na. sagad na eh. ito na ang pinakamataas na pwede kong maabot dito sa kumpanya. unless mamatay ang mga boss ko or umalis sila sa kumpanya. di ko naman ipapanalangin na mamatay sila makaakyat lang ako, ang sama ko naman kung ganun. i don't see them leaving the company in the next few years, so bakit ako maghihintay? sayang ang panahon. i still want progress, ayoko ng hanggang dito na lang. ang maging dakilang utusan ng mga boss ko for the rest of my life sa kakarampot na sweldo? ang dami pang opportunity.

tagal kong pinag-isipan. na kesyo baka mahila yung kotse ko. so what? e di hilahin nila, may kotse nga ako, di na naman ako masaya sa trabaho at buhay ko. fortunately, di naman mahihila dahil si tatay muna daw ang bahalang maghulog habang naghahanap ako ng bagong trabaho.

so what are my plans? well, hintayin ko muna ang opinion ng mga boss ko. basta ang sasabihin kong dahilan, yang nasa itaas... wala na, sagad na, i don't see myself progressing in the next couple of years, so i have to make my move now. if they are going to give me a better offer.. why not? pero kung bobolahin na naman nila ako, e maghanap na lang sila ng ipapalit nila sa akin at itutuloy ko na ang paghahanap ng ipapalit ko sa kanila. i just updated my resume and contacted some key persons that can help me find a better job. kaya nga lagi kong tinatago yang mga calling cards eh.. hehehe.

3 1/2 years ago, it took me 5 months bago nakahanap ng panibagong job offer. ngayon kaya? abangan... mukhang dadalang yata ang pagboblog ko ngayon. depende sa availability ng internet connection. natural, kukunin na nila itong laptop na pahiram nila sa akin. sa computer shops na lang ako mag-iinternet, mag-aaply at kasabay na rin yung pag-update ng blog... hehehe.

yun lang.