pagdating ko dito sa pinas, ang daming pagbabago. may mga bago akong officemates, at yung mga dati kong officemates, nag-alisan na. ang natira na lang ay si jason at si benjo. ang mga bagong mukha.. si francis, ang pumalit kay gayo, si marco, inversely proportional sa size ni benjo (ito ang proof, hehehe), at si elmer, ang chickboy ng kumpanya. hehehe.
mga pagbabagong naganap... nagmigrate sa ibang bansa yung isang manager, nagresign ang direct superior at idol ko, namatay ang president namin, nagkaroon ng reorganization, dumating si COO, pumasok si sales manager, napromote ako, nagresign si jason, nagresign si benjo. basta ang nangyari... si COO na pinakamataas, sunod si sales manager at si technical manager, tapos ako na, directly reporting na ako kay technical manager. at mula noon, nabawasan na ang programming tasks ko. nag-iba na yung trabaho ko. attend ng mga client meeting, conduct ng product presentation here and abroad (Jordan and Saudi), technical support sa mga installed systems dito sa pilipinas, in charge sa hiring ng bagong employee, team leader sa mga project, at kung ano ano pa. ok naman, enjoy pa rin naman sa trabaho ko. ang daming ginagawa, sobrang busy, pero nakakapagblog pa rin. hehehe. yan yung ginagawa ko for almost a year now until one day, naisipan ko na ngang magresign. bakit? kagaya ng nasabi ko, wala na talagang kasunod eh. di na ako aasenso dito. unless nga umalis yung nasa itaas ko, na imposible namang mangyari. so i better explore a different world.
may mga nagtatanong, bakit ngayon? kung kelan december? bakit hindi? hehehe. actually, may nangyari, may mas malalim na dahilan which i better keep to myself. matagal ko nang gustong umalis, totoo yun. pero yung nangyari triggered my resignation, mas napaaga. tutal, plano ko na naman talaga, eh di isabay ko na ngayon lalo na't nagkaroon ako ng magandang dahilan. hehehe. i know it's not a good timing, pero kailangan kong panindigan yung desisyon ko. bilis nga nung turn-over eh, sa halip na 1 month, they just give me two weeks. obvious ba na ayaw na nila akong makita? hehehe. ok lang, hindi ko sila kawalan... it's their lost, not mine.
ang sama ata ng pinagtapusan ng kwento ko? hehehe. well, talagang ganyan. for the last 3 years, nagtrabaho ako dito. mula sa pagiging graduate sa isang unibersidad sa batangas, nagsapalaran ako dito sa manila at pinalad naman na matanggap. tatlong taon, dami kong natutunan. daming mga pangyayari ang naganap at daming kaganapan ang nangyari. hehehe. madami akong nakilala here and abroad. ang dami talaga. ang daming magandang alaalang aking tatanawin pagtanda ko... na minsan, naging bahagi ako ng kumpanyang ito and live one of the best chapters of my life.
ang dami ko talagang natutunan... at dahil din sa experience ko sa company na ito... natuto akong magblog! yan ang pinakamatindi! hehehe
yun lang!
Related links:
job story
job story 2
2 comments:
last day mo na nga pala ngayon ano? gudlak na lang sa mga aaply-an mo, i'm sure pag nalaman nilang si "kukote" ka, pag-aagawan ka nila! hehehe. pwede bang ilagay sa resume ang blogname and URL? hihihi! =)
ei! gud luck sa job hunting, ha.
teka... cn u include ur blog friends url as well for character ref?
juk lng.
Post a Comment