my second trip to hongkong

warning: mahabang kwento.

andito na ulit ako sa hongkong. inihatid ako ng kapatid ko, ng mother ko at ng tiya ko sa airport. ang flight ay scheduled at 2:55pm, dumating kami sa parking area ng terminal 2 at around 12:00pm. tapos nun, pumasok na ako sa airport around 1:00pm. nauna na sa akin yung isa kong kasama na itago na lang nating sa pangalang harbee. nauna na sya sa pagcheck-in, nagtext sya sa akin, may reserved seat na daw ako. 41J.

wala namang naging problema sa pagcheck-in. tuloy tuloy lang hanggang makasakay ng eroplano. medyo delayed lang ng konti yung flight. nadelay ata ng 1 minute, hehehe. sa eroplano, sa economy class kami, the usual food, the usual settings. nakinig na lang ako sa radio stations nila, channel 3, kung saan nabayaran ata ito ng bmg records, halos lahat ng pinapatugtog nila, mga kanta sa album na ultraelectromagneticjam.

pagdating sa airport, walang problema, tuloy tuloy lang kami sa immigration. medyo natagalan lang yung paglabas ng mga bagahe. normal naman yun, mas abnormal naman na paglabas mo, kasunod na agad ang bagahe mo. pagkakuha ng bagahe, daan kami sa money changer, nagpapalit ng dollar, kung saan may nakausap kaming filipina na may hawak na makapal na librong nclex reviewer. doon daw sya magtetake ng exam. after magpapalit ng pera, daan kami doon sa nagtitinda ng octopus card. nagpareload si harbee, at ako naman ay bumili ng octopus card ko. HK$150, may initial charge nang HK$100.

tapos nun, naglakad na kami papuntang bus stop. while walking, sabi ni harbee, wag ko raw itong iboblog, hehehe, pero sasabihin ko na rin.. harbee.. pumikit ka na lang. hehehe. while walking papunta sa bus stop, sabi ni harbee, tigil muna daw kami. tapos, binuksan nya ang bagahe nya to get a stick of marlboro lights. nagyosi sya. adik talaga si kuya sa yosi, hehehe. talagang hindi na sya nakapaghintay na makauwi, hinahanap-hanap ng baga nya ang nicotine na magbibigay sa kanya ng panandaliang aliw. hehehe. pagdating sa bus stop, naghintay pa kami ng around 30 minutes bago dumating ang bus na sinakyan namin papunta sa aming flat.

sa bus, sa likod kami pumwesto. may nakatabi kaming 2 filipina, at dahil mahaba ang byahe, nakakwentuhan namin sila. actually, si harbee ang kakwentuhan nila, i am just a silent listener, tahimik na nakikinig na naghihintay ng magandang topic na maisulat dito sa blog. hehehe. sabi nung isa, single parent sya, at nagtatrabaho sya sa hongkong as dh para dun sa anak nya. elementary daw yung anak nya. yung isa naman, college na yung anak, malapit na atang grumaduate, nursing daw ang kinukuha. nung tinanong ni harbee kung bakit daw dito sa hk nagtatyaga, kasi daw, mas magaan ang trabaho, mas malaki ang sweldo. ang liit naman daw kasi ng bahay na nililinis nila. nakawashing machine din daw yung mga amo nila, so, hindi rin sila hirap sa paglalaba. hindi masyadong maalikabok dito sa hongkong, hindi ganoon kabilis magdumi ang bahay. kahit daw medyo mahirap ang trabaho, pagdating ng katapusan at matanggap ang sweldo, napapawi daw lahat ng hirap dahil malaki daw ang sweldo nila. when asked kung magkano ang sweldo ng dh dito, sabi nila, HK$3000 up to HK$6000 kung malakas ka na sa boss mo. may day-off din naman daw sila, nakakagala kung gusto nilang gumala. pareho silang maglilimang taon nang dh dito sa hongkong, and they seem happy with their job. sana naman, yung mga anak nilang pinag-aaral ay matutong tumanaw ng utang na loob, na pagkagraduate naman ay bigyan ng konting kaginhawahan ang magulang nila. at sana, hindi sila nagbubulakbol. kakaasar kasing makakita ng mga estudyanteng panay ang bulakbol samantalang dugo't pawis ang puhunan ng magulang nila mapag-aral lang sila. hayan, nagsenti na ako...

after hours of talking, dumating na rin kami sa aming destinasyon at naghiwa-hiwalay na kami. tapos, napag-usapan namin, kain muna kami ng hapunan bago kami magpunta sa flat namin. dumaan kami sa mcdo para kumain. matapos kumain, sabi ni harbee, dun muna raw ako sa flat nila, bago tatawagan na lang daw namin yung magiging kasama ko sa flat (si sincha) para makuha ko yung susi. akala ko, ok na ang lahat, pero hindi pala. pagdating namin sa flat nina harbee on 16 floor, walang tao, nakalock yung pinto. so, bumaba kami. tinext ko si sincha, di nagrereply. tapos, tinext ko yung kasama ni harbee, hayun, tinawagan sya, nasa office pa raw sila. grabe, ang sipag nila. tapos nun, since tinatamad na akong maglakad, si harbee na lang ang nagpunta sa office. naghintay na lang ako doon sa lobby. while waiting, dumating si sincha, nakita raw nya si harbee, naandun daw sa circle k (kalaban ng 7-11), ibinigay nya sa akin ang susi ng flat, tapos, babalik pa raw sya sa office. after siguro mga 30 minutes, dumating na din si harbee, may dala na syang susi. hindi ko kasi sya maiwan dahil nasa akin yung bagahe nya. pagkatapos nun, naghiwalay na kami, doon sya sa tower 8, 16th floor. ako naman ay sa tower 2, 61st floor.

pagdating ko sa 61st floor (ang taas, pwede mo nang idrawing ang hongkong kapag andun ka! hehehe! joke!) diretso na ako sa kwarto ko. nag-ayos ng gamit, tapos nag CR. buong akala ko, ako pa lang ang tao doon sa bahay dahil nga daw ay babalik pa si sincha sa office. nagulat na lang ako nang paglabas ko ng CR, biglang bumukas yung pinto sa master's bedroom at lumabas sya. hehehe. nagulat talaga ako. akala ko, may lumabas nang white lady eh. umuwi na pala sya habang naghihintay ako kay harbee. hehehe. pero after that, lumabas pa rin sya, babalik pa raw sya sa office at may kailangang tapusin. ako naman, inayos ko yung gamit ko, at nagplantsa ng konting longsleeves na isusuot ko for 1 week.

ngayon, andito ako sa office, nakipag-usap na sa mga makakatrabaho kong mga thai. well, napansin ko lang, nakakaloko ang mga ngiti ng mga officemate ko nung malaman na yung mga thai ang makakatrabaho ko. sabi pa nila, good luck. hehehe. sana nga, magkaintindihan kami. anyway, naisaksak ko na naman sa kukote ko ang ibig sabihin ng sipatpat at ekemel. hehehe. busy pa raw sila today, tomorrow daw nila ako bibigyan ng task. kaya heto, nakasingit magblog. hehehe.

yun lang!